Şeyh Sadi-i Şirazi_{Işığın Kaynağı Doğu - 3}

Bilinen adıyla Şeyh Sadî-i Şirazî, 1193 yılında İran'ın Şiraz kentinde doğmuştur. Asıl adı Muslihittin Sadî'dir. Diğer bir kaynağa göre asıl adı Ebu Abdullah Müşerrifiddin bin Muslih el-Şirazî'dir. Ebu Bekir bin Zengi'ye olan sevgisinden dolayı Sadî mahlasını kullandığı da çeşitli kaynaklarda yer almaktadır. Gençliğini okumak ve Doğu ülkelerini gezmekle geçiren Sadî-i Şirazî, olgunluk döneminde, koşuk biçiminde yazdığı küçük hikayelerini "Bostan" adıyla 1257 yılında; düzyazı olarak kaleme aldığı küçük hikayelerden oluşan kitabı "Gülistan"! da 1258 yılında yayımladı. En ünlü eserleri bunlardır. Diğer eserleri ise "Pendname", "Risalet", "Kasaid Marasi", "Tayyibat", "Badaye", "Gazaliyat-ı Kadim" ve "Kavatim"dir. 1292 yılında yitirdiğimiz Sadî'nin Bütün eserleri "Külliyat-ı Sadî" adı altında toplanmıştır. Kaside, gazel, özdeyiş, ağıt, öğüt, mizahi şiir, nükteli söz türlerinde yazan Sadî-i Şirazî, dünyaya hümanist bir açıdan bakan, tasavvufi idealizme ve ılımlı kaderciliğe bağlı ahlakçı bir düşünür olarak görünür yapıtlarında.