“Küba sağlıktaki performansı en yüksek olan ülkedir.
Bunun nedeni yalnızca, ulusal gelir ve genel bütçe içinde sağlık hizmetlerine hayli yüksek oranda kaynak ayırması değildir. Sağlığı geliştirmek için gerekli bütün faktörler, Küba’da olumlu bir denge halindedir. Küba’da gelir eşitsizliği yoktur, işsizlik minimum düzeydedir, sağlık ve eğitim hizmetleri parasızdır, öncelik verilen koruyucu sağlık hizmetleridir, çok gelişkin biyoteknoloji merkezleri vardır, hekimler hizmet ettikleri toplumla iç içe yaşarlar, sağlık eğitimi yaygındır, okuma yazma bilmeyen kimse yoktur, ortaöğretim okullaşma oranı %80’in üzerindedir, evsiz insan bulunmaz, kapitalist ülkelerde olduğu gibi insanlar aylık gelirlerinin neredeyse yarısını ev kirası için kullanmak zorunda kalmazlar, vb. Ayrıca Küba halen devrimin anılarını taze tutmada belirleyici, karizmatik ve Kübalılardan hiç de farklı bir yaşam sürmeyen devrimci liderlere sahiptir.Dünya’da geliri Küba kadar düşük olan hiçbir ülkenin bebek ölüm hızı Küba kadar düşük, yaşam umudu Küba kadar uzun, kısacası toplumsal sağlık düzeyi Küba kadar gelişmiş değildir. Daha da ötesinde: Küba’nın toplumsal sağlık düzeyi, yüksek gelirli emperyalist ülkeler kadar iyi, hatta bir kısmından daha gelişkindir.
Bu kitapta Küba’nın sağlık sistemini, halk sağlığı düzeyini ve Küba’nın sağlıktaki büyük başarısından ne tür dersler çıkarılabileceğini inceliyoruz.”
